Баъди ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ, Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба таъриху фарҳанг ва ҷашну маросимҳои мардумӣ диққати ҷиддӣ дода, барои эҳёи арзишҳои миллӣ талош намуд. Дар қатори ҷашнҳои миллию мардумӣ таҷлили Ҷашни Наврӯз миёни мардуми тоҷик ва тоҷикистониён мақоми хосаро пайдо кард. Имрӯз барои мо тоҷикон ва кулли кишварҳои ҳавзаи тамаддуни Наврӯз боиси ифтихор аст, ки ин ҷашни куҳану бостонӣ ва ҷашни зебои табиат аз тарафи Созмони Милали Муттаҳид ҳамчун ҷашни байналмилалӣ эълон шуд.

Навруз — один из древнейших праздников человечества, отмечаемый народами Центральной Азии, Ближнего Востока, Кавказа и других регионов. С социологической точки зрения, он представляет собой не просто культурную традицию, а важный социальный институт, регулирующий общественные отношения, способствующий укреплению социальной солидарности и поддержанию коллективной идентичности. Его ритуалы и обряды не только символизируют смену сезона, но и играют важную роль в формировании ценностных ориентиров, передаче культурного наследия и сплочении различных социальных групп.

Ҷашни Наврӯзи Аҷам аз комилтарину машҳуртарин ҷашнҳо аст, ки дар байни мардумони олам аз қаъри асрҳо то кунун эътибору манзалати худро ҳифз кардааст, зеро Наврӯз аз рӯзи аввали ҷашнвора эълон гаштанаш ба худ хусусияти фаромилливу фароқавмӣ касб намуда, аз марзҳои фарҳанги ҷаҳонӣ дар қаламрави инсонӣ гаштааст.

 Маълум аст, ки санадҳои таърихи бостон дар мавриди ҷашну маросими қавму миллатҳои гуногун баҳсбарангезанд, зеро далелҳо мухталифанд ва гоҳо бо воқеиятҳои таърихӣ мутобиқат намекунанд. Лекин суннати меросӣ далелу шоҳиди қатъитар барои исботи вуҷуди ҷашну маросими муайян ва таҷлили онҳо дар асрҳои пеш аз мелод аст.  

Наврӯз яке аз бузургтарин ҷашнҳои бостонии мардуми форсизабон ва миллатҳои эронинажод аст, ки аз қаъри асрҳо то ба замони мо расидааст. Доир ба Наврӯз, таърихи зуҳури он, вақту замони таҳлили ин ҷашн донишмандону шоирони шаҳири гузаштаи форсизабон - Абурайҳони Берунӣ, Умари Хайём, Низомулмулк, Абулқосим Фирдвасӣ, ва дигарон асарҳо таълиф кардаанд.

Навруз — один из древнейших праздников человечества, отмечаемый народами Центральной Азии, Ближнего Востока, Кавказа и других регионов. С социологической точки зрения, он представляет собой не просто культурную традицию, а важный социальный институт, регулирующий общественные отношения, способствующий укреплению социальной солидарности и поддержанию коллективной идентичности. Его ритуалы и обряды не только символизируют смену сезона, но и играют важную роль в формировании ценностных ориентиров, передаче культурного наследия и сплочении различных социальных групп.

Аннотация. В третьем тысячелетие человечество  сделал невероятный шаг вперед в будущее, однако, несмотря на высокие достижения  в сфере науки и цифровых технологий научное сообщество все более глубже изучает учения выдающихся ученых как запада так и востока.

Наврӯз аз ҷумлаи куҳантарин ва арзишмандтарин ҷашну идҳои мардумони эронитабор ба шумор рафта, ҳомили ҳикмату хиради баланди инсонӣ дар бораи робита ба муҳити атроф мебошад. Он мансуби ақидаи ягон дину мазҳаби муайян набуда, балки пеш аз ҳама фалсафаи робитаи инсон ба табиат, ба коинот ва олами атрофро дар бар мегирад.