Шахсиятҳо
Академик А. Баҳоваддинов аз дидгоҳи муҳаққиқони тоҷик
Таърихи тамаддуни ҳар як миллат бо фарҳангу суннат ва чеҳраҳои тобони хеш зинда аст ва ин чеҳраҳо ҳувияту фарҳанги суннатӣ-миллӣ, ҷаҳонбинӣ ва тамаддуну рушди миллатро барои насли имрӯзаву баъдина ҳифз намудаанд. Бузургону донишмандони машҳури миллати тоҷик ба монанди Абурайҳони Берунӣ, Абуабдуллои Рудакӣ, Абунасри Форобӣ, Муҳаммад Закариёи Розӣ, Абуалӣ ибни Сино, Абуяқуби Сиҷистонӣ, Носири Хусрав, Саноии Ғазнавӣ, Насириддуни Тусӣ, Фаридаддуни Аттор, Ҷалолуддини Давонӣ, Абулқосими Фирдавсӣ, Саъдии Шерозӣ, Ҳофизи Шерозӣ, Аҳлии Шерозӣ, Ҷалолуддини Балхӣ, Шамсуддин Муҳаммад Лоҳиҷӣ, Файзи Кошонӣ, Соиби Табрезӣ, Сайидои Насафӣ, Ҳаким Сафо ва дигарон бо осори гаронбаҳои илмӣ-тиббӣ, илмӣ-кайҳонӣ (астрологӣ), фалсафӣ, ахлоқӣ, ирфонӣ-тасаввуфӣ, иҷтимоӣ-табиӣ, психиологӣ (равоншиносӣ) ва ғайраҳо машҳуранд, ки тариқи заҳматҳои олимону муҳаққиқони шинохтаи тоҷик то имрӯз ба хонандаи муосир муаррифӣ шудаанд ва шуда истодаанд.
Муфассал ...
Таҳлили ҷанбаҳои иҷтимоӣ-фалсафии таълифоти Иброн Шарипов дар ташаккули худшиносии миллӣ
Таҳаввулоти инсон дар ҷомеа нисбат ба эволютсияи ӯ дар табиат хеле босуръаттар ба амал меояд. Ба он хотир, ки дар таҳаввулоти иҷтимоии худ инсон на танҳо ба узвҳои бадани органикиаш такя мекунад, балки аз кулли олоту воситаҳои ба таври сунъӣ сохтаи худ, аз воситаҳои техникиву технологияҳои гуногун истифода мебарад. Агар возеҳтар таҳқиқ кунем худи ин воситаҳои сунъии сохташуда давоми мантиқии бадани органикии инсон буда, суръати инкишофи онро дар таҳаввулоти иҷтимоӣ ва фарҳангӣ метезонанд, ҳамзамон неруи ҷисмонӣ ва маънавии ӯро чанд маротиба афзун ва сермаҳсул мегардонанд.
Муфассал ...
Бунёдгузори мактаби диншиносии тоҷик
Ходими пешбари илмии Шуъбаи масъалаҳои фалсафии дини Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А.Баҳоваддинови Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, номзади илмҳои фалсафа, соли таваллудаш 1946, миллаташ тоҷик, маълумоташ олӣ.
Абдуллоев Шерзот (Абдуллозода) соли 1965 ба факултаи забонҳои шарқи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин (ҳоло Донишгоҳи миллии Тоҷикистон) дохил шуда, онро соли 1970 бомуваффақият хатм намудааст. Пас аз хатми донишгоҳ аввал ба ҳайси лаборанти калон дар Институти шарқшиносии Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон (1970-1971) ва сипас дар кафедраи забони арабӣ ба ҳайси таҷрибаомӯз-пажӯҳишгар (1971-1972) фаъолият намуда, аз соли 1972 дар вазифаи асситенти кафедраи атеизми илмии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин) то моҳи марти соли 1976 кор кардааст.
Муфассал ...
Хаёлбек Додихудоев - основоположник исследований по философии исмаилизма в Таджикистане
Есть люди, жизненный путь которых отражает эпоху, в парадигмах которой они жили и творили. Такие люди, по известным меркам, являются личностями уникальными в человеческом измерении, и высокоодаренными в интеллектуальном. Додихудоев Хаёлбек относится к той когорте учёных-философов, советского и постсоветского времени, которые широтой своей мысли до сих пор светят яркой звездой на небосклоне истории таджикской философии. В наше сложное время человека оценивают по-разному, - по уровню знания, по поступкам, по регалиям. Если кратко, в двух предложениях ответить на вопрос о том, кто есть Х. Додихудов, то можно сказать следующее:
Додихудоев Х. Д. - главный научный сотрудник Отдела истории философии Института философии, политологии и права им.А.Баховаддинова НАНТ, доктор философских наук, профессор, член- корр. Национальной академии наук Таджикистана, Отличник науки и просвещения Таджикистана. Он родился 9 мая, 1936 года в к.к. Поршинев Шугнанского района ГБАО. Окончил исторический факультет Таджикского государственного университета им. В.И.Ленина. Им опубликованы более 150 научных работ, в том числе монографии «Очерки исмаилизма» и «Философия крестьянского бунта», «Исмаилизм и свободомыслие мусульманского Востока, «Традиции и цивилизации» (в 2-х томах), «Философский исмаилизм» и др. По его трудам ведутся семинары и коллоквиум в Душанбе, Москве, С.-Петербурге, Лондоне, и разных университетах США.
Муфассал ...