“Тоҷикистон дар оянда низ дар ҳалли масъалаҳои мубрами ҷомеаи байналмилалӣ, аз қабили мубориза бо терроризм, ифротгароӣ, ҷинояткории муташаккили фаромиллӣ, қочоқи силоҳ ва маводди мухаддир, ҷиноятҳои киберӣ, ҳамчунин, мутобиқшавӣ ба пайомадҳои тағйирёбии иқлим ва рафъи оқибатҳои он саҳми босазо хоҳад дошт”.   Эмомалӣ Раҳмон

   Яке аз масъалаҳои ҷиддии замони муосир, ки хатари минтақавию байналмилалиро ба бор оварда, доғи рӯзи тамоми давлатҳои ҷаҳон, аз ҷумла Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳисоб меравад, ин суръатёбии раванди терроризм ва ифротгароӣ (экстремизм) буда, ҳамчун мушкилоти иҷтимоӣ-сиёсии, бо зуҳуроти мухталифи худ, ки боиси амалҳои зиддиқонунӣ, аз қабили рабудани одамон ё сӯиқасд ба ҳаёти онҳо, нобуд кардани иншооти давлатӣ ва ё ҷамъиятӣ, амалӣ кардани таркиш, сӯхтор, тирпарронӣ ва ғайра мегардад, ба сулҳу амният ва рушди устувории давлат, асосҳои сохтори конститутсионӣ таъсири худро мерасонад.  Муфассал ...