Мусаллам аст, ки ҳакимону донишмандон раҳнамои миллат дар тамоми умури ҳаётии он буда, мардумро ба сӯи пешрафту шукуфоӣ ҳидоят мекунанд. Маҳз арбоби илм инсониятро рӯҳу тавони тоза бахшида, зина ба зина зиндагиро ба фатҳи қуллаҳои нав раҳбарӣ менамоянд.

  Дар тӯли соли равон на танҳо Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи АМИТ, балки илми шарафманди миллати азизамон талафоти калон дод. Яку якбора якчанд ҳакимону донишмандони забардасти миллат – Ашӯров Ғ. А., Самиев А. Ҳ., Диноршоев М. Д. ва Ҳазратқулов М. Ҳ. ҷаҳонро падруд гуфтанд ва моро пешорӯи душвориҳои зиёди илмӣ гузоштанд. Онҳо барои миллати шарифамон хидмати шоёни таҳсин кардаанд. Пеш аз ҳама, дар таҳқиқу эҳёи осори гаронмояи фалсафии ниёгонамон ва инкишофи фалсафа саҳми бениҳоят бузург гузоштаанд. Ҳар кадоми ин устодони забардаст даҳҳо шогирдон – докторони илми фалсафа ва номзадҳои илм тарбия кардаанд, ки давомдиҳандаи кори эшон ҳастанд. Аз ин рӯ, бо боварии том метавон гуфт, ки ин Устодони арҷманди мо рисолати инсонӣ ва донишмандии худро бо сари баланд иҷро кардаанд; равонашон шод ва охираташон обод бод. Муфассал ...