Ваҳдати миллӣ дар таърихи давлатдории навини Тоҷикистон барои ба даст овардани сулҳу оромӣ дар ҷумҳурӣ ва таҳкими минбаъдаи Истиқлолияти давлатии кишвар нақши ҳалкунанда бозид. Аксаран ваҳдатро ҳамчун як ҳолати ба даст омадани суботи устувор дар ҷомеа ва давлат мефаҳманд.Дар марҳалаи ибтидоии ташаккули давлатдории нав нақш ва аҳамияти Ваҳдати миллӣ дар ноил шудан ба сулҳу ваҳдати иҷтимоӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бебаҳо мебошад. Дар амалияи ҷаҳонӣ шояд ин ягона ҳолате бошад, ки ҷонибҳои даргир ба хотири ҳифзи манфиатҳои миллӣ, аз қабили якпорчагӣ, тамомияти арзӣ, Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва аз вартаи нобудшавӣ эмин нигоҳдоштани миллати тоҷик гирди мизи музокирот ҷамъ омаданд ва билохира Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Тоҷикистонро 27 июни соли 1997 дар шаҳри Москва ба имзо расиданд. Ин санаи таърихӣ оғози раванди созандагӣ дар Тоҷикистон аст. Мо бо камоли дилпурӣ гуфта метавонем, ки раванди сулҳ дар Тоҷикистон дарси беназир дар масъалаи ҳалли низоъҳои ҳамсон мебошад. Муфассал ...