Ба истиқболи 25-умин

  

    Ваҳдати миллӣ як амри муҳим, вале падидаи якрӯзаву чандрӯза нест. Он чун унсури муҳими бунёди давлати воқеан миллӣ раванди доимӣ ва дарозмуддат аст. Ин маънои онро дорад, ки ин раванди иҷтимоиро на танҳо ҳар сол дар як рӯз бузургдошт намуд, балки онро ҳамарӯза ва муттасил такмилу рушд бояд дод. Муддати мадиди таърихие низоми мардумсолорӣ (яъне демократи)и давлатҳои ғарбӣ барои миллату давлатҳо ва мамолики аз зеру силтаи системаи истеъморӣ бурунрафта чун улгӯ (модел) ё намунаи ибрат хизмат мекард. Ва дар ин раванд ҳанӯз ҳам барои ҳалли муваффақонаи бисёре аз масъалаҳо миллату дували дар ҳоли пешрафти Шарқ аз таҷрибаи низоми мардумсолории ғарбиҳо зарифона истифода мебаранд. Вале чаро имрӯз дастгирии доираҳои бонуфузи ғарбӣ ва бозигарони асосии сиёсати глобалии қудратҳои Ғарб аз ҳаракатҳои радикал ва ифротӣ ба андозаи хеле назаррас фаъол гардидааст? Магар воқеан дар байни андешахои радикал, бунёдгароӣ ва низоми мустамликадории навини дунё алоқаи ногусастанӣ вуҷуд дорад? Дар ин мавзӯъ ҳоло кам касе аст, ки сухан бигӯяд, зеро аксари мардум намехоханд, ки дар назари абаркадратҳо худро бо шеваи нохушоянд ва ба истилоҳ бад ҷилва диҳанд.  Муфассал ...