Ваҳдати миллӣ барои халқи тоҷик, Тоҷикистони азиз на танҳо як дастоварди таърихӣ, балки заминаи асосии сулҳу субот, рушди устувор ва эҳёи давлатдории миллӣ мебошад.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо зикр намудаанд, ки ваҳдати миллӣ омили муҳимтарини ҳастии миллат, ватандорӣ ва давлатдории соҳибистиқлоламон мебошад.

овардани истиқлолияти давлатӣ

Мавриди қайд аст, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар суханрониҳояшон борҳо қайд кардаанд, ки дар замони соҳибистиқлолӣ барои мо ду дастоварди бузурги миллӣ – Истиқлолият ва Ваҳдат боиси ифтихору эҳтироми ҳамешагист, ки дигар ҳама дастовардҳоямон ба онҳо вобастаю пайваста мебошанд.

Имрӯзҳо мардуми шарифи Тоҷикистон дар арафаи таҷлили 2

Баргу сози коинот аз ваҳдат аст

Андар ин олам ҳаёт аз ваҳдат аст.

(Муҳаммад Иқбол)

Баъд аз ба даст овардани истиқлолияти давлатӣ соли 1991 дар таърихи давлатдории тоҷикон давраи нави инкишофи таърихии давлатдорӣ сар мешавад. Маҳз аз ҳамин давра сар карда, дар ҷомеаи навбунёди давлати тоҷикон равандҳои демократикунонии ҷомеа, ислоҳотҳои сиёсию ҳуқуқӣ ва эҳёи арзишҳои нави миллӣ оғоз меёбанд. Давраи ба даст овардани истиқлолияти давлатӣ дар Тоҷикистон аз муқовиматҳои сиёсие, ки баъдтар ба ҷанги шаҳрвандӣ оварда расониданд, рост меояд.

Имрӯз, 10 июн дар толори Раёсати Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи “Ваҳдати миллӣ “ Конференсияи ҷумҳуриявии илмӣ – назариявии “Хонишҳои академии ҳуқуқӣ” – дар мавзуи “Илми ҳуқуқшиносӣ: таърих, масоили мубрам ва дурнамои рушд” ва фаъолияти илмии академик Фозил Тоҳиров баргузор гардид.

Ба кори конфронс директори Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А.Баҳоваддинови АМИТ Маҳмадизода Нозим ҳусни оғоз бахшида, доир ба моҳияти баргузории конфронси мазкур суханронӣ намуд.

Имрӯзҳо мардуми шарифи Тоҷикистон дар арафаи таҷлили 2

Академик Фозил Тоҳиров яке аз чеҳраҳои барҷастаи илми ҳуқуқ ва таърихшиносии тоҷик буда, дар таҳқиқи пайдоиш ва инкишофи давлатдорӣ ва низоми ҳуқуқии халқи тоҷик саҳми назаррас гузоштааст. Осори илмии ӯ, ки бо таҳлили амиқ ва муносибати таърихӣ фарқ мекунад, дар ташаккули фаҳмиши илмии равандҳои давлатсозӣ ва ҳуқуқи тоҷикон нақши ҳалкунанда бозидааст.